سال نو مبارک باد
سال
۱۳۹۰ همچون
سالهای قبل با روند گرانی و تورم و فشار برطبقه کارگر با رشد چند برابری گذشت ،
سفره کارگران را خالی تر کرد . از یک طرف گلوی سرمایه داری ضمن اینکه در فشار
بحران ساختاریش و بحرانهای خود ساخته فشرده می شد در همین حال اعمال ضد کارگری خود
را هر چه بیشتر گسترش داده طبقه کارگر و مردم جهان را بیش از پیش مورد تهاجم قرار
داد. و از طرف دیگر نیرو های ضد سرمایه داری و در راس آنها کارگران دچار تفرقه و
پراکندگی بیشتر بودند از یک جهت به دلیل شروع و شدت یابی مبارزات گسترده ضد سرمایه
داری در اقصا نقاط جهان نسیم جان فزای داشت و از جهت دیگر به دلیل خود به خودی
بودن و ناتوانی در کسب انسجام طبقاتی ،دست یابی به سازماندهی آگاهانه و نقشمندو
عدم وجود رهبری سازمانی باعث یاس و ناامیدی می گشت.
در
چنین فضای پیچیده و سر درگمی بسیاری از نیروهای پیشرو دچار بحران هویت و تحلیل های
زیگزاگ بودند . صدها اعتصاب ریز و درشت اتفاق افتاد بسیاری به شدت سرکوب شدند و
برخی نیز پیروزی های هرچند گذرا بدست آوردند . کارگران و جوانان و دانشجویان و
زنان از هر فرصتی برای نشان دادن مخالفت خود سود جستند و دست به اعتراضات بزرگ و
کوچک زدند .در برخی حوزه ها اقداماتی برای متشکل شدن گردید و در مقابل با شدت
ددمنشانه توسط جمهوری اسلامی سرمایه داری سرکوب ، دستگیر و زندانی شدند . آتش
اختلاف میان دو جناح از سرمایه داری همچنان روشن بود و شعله ورتر شد و همچنان
اختلافات میان جناح های درون و بیرو ن نظام اسلامی بیش از قبل گسترش یافت.
اما انچه مسلم شد این بود که
نیرو های کارگری نه تنها نتوانستند از اختلاف میان جناح های سرمایه داری در بعد
جهانی و میان جناح های مختلف جمهوری اسلامی در بعد داخلی استفاده نمایند بلکه حتی
نتوانستد خود را از زیر سلطه جناح های فوق نجات دهند و به جای زائده سرمایه داری
بودن به رسالت تاریخی خود در درون طبقه کارگر به استقلال طبقاتی دست پیدا کنند.
طی
سالی که گذشت از طریق مجموع بر ایند چهار طیف عوامل متضاد در حال ستیز در تکوین
شرایط ویژه وضعیت پیچیده ای شکل گرفته است .عوامل فوق عبارتند از گسترش و شدت یابی
بحرانهای که با جمهوری اسلامی تولد یافته اند باضافه بحرانهای که جمهوری اسلامی
تولید و گسترش می دهد در همین حال رو آمدن و شدت یابی اختلافات بین جناح های مختلف
نظام همچنین اقدام به پیاده کردن طرح حذف یارانه ها و دیگر طرح های این چنینی، تحت
دستورات و دیکته شده از جانب سازمان تجارت جهانی . دوم افزایش فشار از جانب سرمایه
جهانی به جهت انتقال اثرات بحرانهای سرمایه و تحریم ها برای هرچه بیشتر
هماهنگ کردن نظام اسلامی با سرمایه جهانی و موضوع هسته ای. سومین طیف عبارت است از
شروع و تاثیر عمیق جنبش های تسخیر به صورت جهانی که همه جانبه نیرو های انقلابی
ایران را تحت تاثیر گذاشته است که این تاثیرات هم چنان ادامه دارد. چهارمین طیف بر
اثر مبارزات روز افزون جنبش های مختلف داخلی از جمله جنبش کارگری ، جنبش زنان ،
دانشجویی و… مجموع بر آیند کنش های این چهار طیف که همچنان ادامه دارند جمهوری
اسلامی و ما را در آستانه ورود به یک شرایط ویژه قرار داده است . هر نیروی که
متشکل تر و با انسجامتر باشد از درون شرایط ویژه پیروز بیرون خواهد آمد.در غیر این
صورت یا نظام اسلامی باب میل سرمایه جهانی اصلاح خواهد شد یا سرمایه جهانی موفق به
رژیم چنج خواهد گشت. در هر دو حال طبقه کارگر ضمن اینکه به زائده یکی از جناح های
سرمایه داری تبدیل خواهد شد نیروهای پیش رو و انقلابی و طبقه کارگر به شدت و
وحشیانه سرکوب و قتل عام خواهند شد.
قبل
از اینکه سر مایه داری بتواند آلترناتیو سازی خود را در مقابل جمهوری اسلامی به
اتمام برساند باید نیروهای انقلابی به آلتر ناتیو تبدیل شده باشند تا بتوانند حاصل
شرایط ویژه را بستر ی برای پیروزی انقلاب قرار بدهند .برای رسیدن به چنین امکانی
لازم است اول بدانیم سرمایه داری نسبت به صد سال قبل بسیار هشیارتر شده و ابزارها
و تکنولوزی های بسیاربرتری برای اعمال قدرت و جلوگیری از رشد آگاهی طبقاتی کارگران
در اختیار دارد ،همچنین طی صد سال گذشته توانسته است دهها نوع فریب و انحراف در
درون طبقه کارگر راه بیاندازد و از آنها در هر چه بیشتر متفرق کردن کارگران
استفاده کند باید چه از نظر کیفی وچه از نظر کمی صد بار بیشتر از انقلابیون حرفه
ای صد سال پیش متحدانه فعالیت و فداکاری داشته باشیم باید از خود بپرسیم با توجه
به اینکه نسبت به این موضوع آگاهی داریم پس چرا دست به دست نمی دهیم ؟
اگر
بخواهیم آن توازن قوا که طبقه کارگر در صد سال پیش داشت به دست آوریم چه
باید کرد ؟
پیشنهاد
می کنم کارگران ، جوانان وزنان انقلابی از فرصت دیدار های عید و تعطیلات سال نو
استفاده کرده برای ایجاد کمیته و هسته های مخفی و انقلابی در محل کار و زندگی خود
بستر سازی کنند همچنین اعضای سازمانها ،احزاب ،تشکل های انقلابی و همچنین
فعالین و انقلابیون منفرد از فرصت های فوق برای سازمان دهی اتحاد عمل در نقاط
مشترک زمینه سازی لازم را تدارک ببینند چند دقیقه کوتاه در مورد معضلات گفته شده
با هم صحبت کنند و با هم بیاندیشند که چگونه می توان پراکندگی را در مقابل جمهوری
اسلامی کم کرد و چگونه می توان طبقه کارگر را برای یک مبارزه متحد و انقلابی آماده
کرد برای چنین کاری در سال پیش رو چه باید کرد ؟
سال
نو را با چنین اندیشه ای و با عزمی راسخ به جهت عملی کردن اندیشه های فوق شروع
کنیم به امید اینکه در پایان ۱۳۹۱ دیگر معضلی به نام تفرقه و پراگندگی و خورده کاری و… نداشته باشیم .
به تمامی رفقا
خجسته مبارک باد
شروع سال ۱۳۹۱
محمد اشرفی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر